Το Ganesh Himal είναι ένα ιερό βουνό που βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα των Νεπαλικών Ιμαλαΐων. Στα ανατολικά βρίσκεται η οροσειρά Langtang Lirung,  που κατοικείται από τη φυλή Tamang. Οι Tamang συναντώνται σε περιοχές των Ιμαλαΐων του Νεπάλ και επίσης της Ινδίας, της Βιρμανίας και του Μπουτάν. Έχουν ξεχωριστή κουλτούρα, γλώσσα και θρησκεία και χαρακτηριστικά ρούχα και καπέλα. Στο Νεπάλ ζουν κυρίως στα βορειοανατολικά της χώρας και οι περισσότεροι από αυτούς είναι οπαδοί του Nyingma, της παλαιότερης από τις τέσσερις μεγάλες σχολές του Θιβετιανού βουδισμού. Ιστορικά, ο λαός Tamang ήταν οπαδοί του Bon, της ανιμιστικής θρησκείας των κεντρικών Ιμαλαΐων που προηγήθηκε του Βουδισμού.

Η γη των Ταμάνγκ ήταν η πρώτη μου επαφή με τα βουνά των Ιμαλαΐων, καθώς οι άνθρωποι που συνάντησα την πρώτη μου μέρα στο Κατμαντού με συμβούλεψαν να ξεκινήσω από το τότε πρόσφατα λαξευμένο μονοπάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς Tamang. Επέστρεψα στην περιοχή οκτώ χρόνια αργότερα, το 2019, τέσσερα χρόνια μετά τον μεγάλο σεισμό του 2015.

Η κοιλάδα Tsum βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Ganesh Himal και φιλοξενεί περίπου 3.000 κατοίκους της θιβετιανής φυλής Tsumba. Οι Tsumba έχουν τοπική διάλεκτο, ακολουθούν τον Θιβετιανό Βουδισμό και την αρχαία θρησκεία του Bon και κατά περιπτώσεις υιοθετούν την πολυανδρία. Η κοιλάδα Tsum θεωρείται ιερή, οι lama κάνουν τελετουργίες για να καθαρίσουν το χώμα της και η θανάτωση ζώων στην περιοχή απαγορεύεται από το νόμο. Με το πέρασμα των αιώνων εκατοντάδες μοναχοί και ερημητήρια επιλέγουν τα εδάφη του για πνευματικές ασκήσεις και διαφωνίες διαλογισμού, πιο διάσημος από τους οποίους είναι ο Θιβετιανός yogi Milarepa.

Η συνειδητοποίηση της εμπειρίας μιας ιερής κοιλάδας απαιτεί πολύ χρόνο. Ακόμη και χρόνια αργότερα, διάφορες διαδικασίες εξελίσσονται από την επαφή με ένα μέρος όπως η Tsum. Ίσως η πιο ακριβής ανάμνηση που έχω από εκεί είναι να βλέπω ανθρώπους, yak και ακόμη και ολόκληρα χωριά ή τεράστια βουνά να εμφανίζονται μέσα από την ομίχλη. Νομίζω ότι είναι η πιο ακριβής γιατί φαίνεται σαν όνειρο. Ως κάτι που μπορεί να μην είδα αληθινά, κάτι που βρίσκεται στα όρια της πραγματικότητας, ακριβώς όπως το συναίσθημα που έχει κανείς όταν βρίσκεται σε αυτά τα βουνά. Αυτή η μνήμη καταλήγει να είναι τόσο θολή που μετατρέπεται σε ένα κάλεσμα για να επιστρέψει κανείς εκεί και να δει ξανά τι πραγματικά υπάρχει και τι είναι απλώς δημιούργημα του μυαλού.